Potrójny cel
Dzisiejsze spotkanie Jezusa ze swoimi uczniami ma potrójny cel. Po pierwsze – Zmartwychwstały sprawia, że uczniowie Go rozpoznają; po drugie – Chrystus przypomina o Eucharystii; po trzecie – Pan przekazuje Piotrowi władzę pasterską. W tym wszystkim da się zauważyć niezwykłą kreatywność Boga. Popatrzmy na pierwsze wydarzenie. Po doświadczeniu „pustego grobu” uczniowie powrócili do starych zajęć, a więc poszli łowić ryby. Można powiedzieć, że w tym kontekście historia powołania pierwszych uczniów niejako odtwarza się na nowo. Po nieudanej pracy nocnej uczniowie usłyszeli ponowne wezwanie Pana: „Zarzućcie sieci”. Tym razem połów był tak wielki, że nie mogli wyciągnąć sieci z jeziora. Pierwszym, który zrozumiał, co tak naprawdę się stało, był św. Jan. To on przekazał Piotrowi wiadomość, która wywołała u niego gwałtowną reakcję: Piotr rzucił się w jezioro, aby jak najszybciej spotkać się z Chrystusem. Pozostali uczniowie spokojnie dobili do brzegu i już nie mieli szczególnych wątpliwości, ponieważ wiedzieli i widzieli, że to jest Pan. A zatem pierwszy cel został osiągnięty.
Następnie Chrystus zaprasza swoich uczniów na posiłek. Mówi: „Chodźcie, posilcie się!”. Ewangelista dodaje: „A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im”. Podczas każdej Eucharystii słyszymy podobne słowa: „wziął chleb, połamał go i podał swoim uczniom, mówiąc: <<Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy>>”. W takim kontekście Chrystus realizuje drugi cel: przypomina tak pierwszym apostołom, jak i każdemu z nas o Tajemnicy Eucharystii.
W końcu Jezus pyta Piotra o jego miłość ku Niemu. Mając świadomość, że Piotr nie jest w stanie odpowiedzieć na tę miłość w najwyższym stopniu, Pan Jezus niejako zniża się do poziomu Szymona Piotra. Pyta go: „Czy kochasz mnie?”. Zdziwiony Piotr nie odpowiada wprost, lecz odwołuje się do wiedzy Jezusa, który zna jego wnętrze. Chrystus wie, że mimo słabości Piotra, on będzie w stanie poprowadzić Jego Kościół we właściwym kierunku. Wyznacznikiem tego kierunku jest autentyczna miłość do Chrystusa, do której Piotr będzie stopniowo dorastał. A zatem Jezus osiąga również trzeci cel: przekazuję władzę i zaprasza do głębszej relacji.
Myślę, że również w kontekście moich praktyk diakońskich Chrystus osiągnął potrójny cel: po pierwsze – sprawił, że coraz lepiej zacząłem dostrzegać Jego obecność w codzienności; po drugie – skupiał moją uwagę na Eucharystii; po trzecie – nieustannie zapraszał do głębszej relacji, a poprzez łaskę święceń prezbiteratu, które otrzymam 7 maja br., będzie chciał przekazać m.in. władzę sprowadzania Boga na ziemię. To jest wielki dar i odpowiedzialność. Dlatego już teraz proszę Was o modlitwę za mnie oraz za wszystkich kapłanów, abyśmy godnie sprawowali sakramenty święte, a zwłaszcza Eucharystię.
Na ręce ks. Adama Kamizeli SAC składam serdeczne podziękowania dla wszystkich duszpasterzy parafii pw. św. Wawrzyńca. Dziękuję również wszystkim parafianom oraz modlącym się w tej świątyni. Szczególne podziękowania kieruję do młodzieży akademickiej i postakademickiej. Dziękuję za Waszą modlitwę, otwartość i życzliwość. Niech dobry Bóg nam wszystkim błogosławi, a Maryja podtrzymuje nasze życie duchowe i pomaga nam je rozwijać.
Życzę dobrej niedzieli oraz dalszej miłej lektury. Szczęść Boże i do zobaczenia!
dk. Maksim Bolandz SAC